در بسیاری از مطالعات که در مورد مردان مبتلا به ژنیکوماستی انجام شده است در مقایسه با سایر مردان، افزایش خطر سرطان سینه مشاهده نشده است.

بطور کلی یک درصد از کل سرطان های سینه در آقایان ایجاد می شود (99 درصد خانم ها). هر چند در بیماران مبتلا به سندرم کلاین فلتر (XXY) ریسک ایجاد سرطان پستان 60 برابر می شود.

بنابراین در تمامی بیماران مبتلا به ژنیکوماستی (به غیر از سندرم کلاین فلتر)، بدون نگرانی از خطر سرطان پستان، انجام درمان جراحی (با تکنیک های مختلف لیپوساکشن با یا بدون برش جراحی) معقول و منطقی می باشد.

در بیماران مشکوک به هیپوگنادیسم، باید سندرم کلاین فلتر رد شود، چون در نحوه درمانی تاثیرگذار می باشد. زیرا در این گروه از بیماران به خاطر خطر سرطان، روش های جراحی با برش باز (ماستکتومی) ارجح تر است.

احتمال اینکه ژنیکوماستی طول کشیده به طور خود به خود برطرف شود بعید می باشد و اغلب علی رغم درمان طبی به سمت فیروز متراکم غیرقابل برگشت و هیالینیزاسیون پیش می رود. قطع داروهایی که باعث ژنیکوماستی می شوند، اصلاح اختلال سیستمیک یا سیر طبیعی ژنیکوماستی فیزیولوژیک اغلب منجر به برگشت خودبخودی ژنیکوماستی می شود، هر چند اصلاح اختلال زمینه ای به ویژه اگر بیماری طول کشیده و فیبروز بافت پستان ایجاد شده باشد، مؤثر نیست. بنابراین هنوز هم روش های جراحی درمان استاندارد ژنیکوماستی می باشد.

تا چند سال قبل درمان جراحی ژنیکوماستی عمدتا برداشتن بافت به وسیله برش باز جراحی بود ولی امروزه از درمان اولیه ژنیکوماستی به وسیله برش باز باید خودداری شود. در سالیان اخیر اساس درمان ژنیکوماستی تغییر کرده و در اکثریت موارد از لیزر لیپولیز، لیپوساکشن اولتراسونیک، لیپوساکشن Power assisted و در بعضی موارد لیپوساکشن معمولی استفاده می شود.

درمان ژنیکوماستی هنوز به خاطر ماهیت سفت و متراکم پستان و اضافه بودن پوست که اغلب وجود دارد با چالش هایی همراه می باشد. ژنیکوماستی که از نظر بالینی به مدت بیش از 12 ماه باقی مانده باشد به طور تیپیک کاملا برطرف نمی شود. هدف از درمان، حفظ نمای طبیعی پستان مردانه است و نه برداشتن تمام بافت پستان.

لیزر لیپولیز، لیپوساکشن اولتراسونیک و لیپوساکشن Power assisted در تمامی گریدهای ژنیکوماستی کاربرد دارند ولی لیپوساکشن معمولی به طور عمده در گرید IA و IIA مؤثر است.